คุณเคยเห็นตามข่าวกันไหมคะ? พวกข่าวที่เกี่ยวกับนักท่องเที่ยวเหยียบบนปะการังสมองทำให้ปะการังตาย นักท่องเที่ยวหักกิ่งปะการังเล่น หรือจะเป็นนักท่องเที่ยวหักกิ่งไม้บริเวณศูนย์ธรรมชาติป่าชายเลน การทำลายป่าชายเลนเพื่อทำเป็นถนน รวมทั้งการทิ้งขยะลงทะเล และอื่นๆ อีกมากมาย แล้วคุณรู้ไหมคะว่า…การกระทำเหล่านี้เป็นการกระทำที่จะทำให้ทะเลตายลงอย่างช้าๆ โดยที่เราไม่ทันรู้ตัวเลยด้วยซ้ำ เหมือนกันกับเนื้อร้ายที่ค่อยๆ กัดกินร่างกายของเราไปเรื่อยๆ อย่างช้าๆ ทำได้อย่างไร? หลายคนก็อาจจะสงสัยว่าก็แค่หักกิ่งปะการัง ก็แค่ทิ้งขยะลงน้ำเพียงแค่ชิ้นสองชิ้น จะเป็นการทำร้ายทะเลได้อย่างไร แต่ว่าเราลองมาคิดกันดูเล่นๆ นะคะว่า ถ้าเราทุกคนที่ไปเที่ยวทะเลพากันไปเหยียบปะการังคนละก้อน หักกิ่งปะการังคนละกิ่ง ทิ้งขยะลงทะเลคนละชิ้น จะมีปะการังกี่ต้นที่ต้องตายและขยะกี่ชิ้นที่ไหลลงสู่ทะเลแล้วทำให้สัตว์ทะเลตายไป…คงจะมีมหาศาลจนนับไม่ถ้วนกันเลยใช่ไหมคะ? และหากใครยังไม่เห็นภาพ ขอให้นึกถึงป่าชายเลนและแนวเขตปะการังเป็นหลักค่ะ ป่าชายเลนและแนวเขตปะการังเป็นสิ่งที่ถูกเรียกว่าแหล่งอนุบาลสัตว์น้ำ แหล่งอนุบาลสัตว์น้ำคืออะไร แหล่งอนุบาลสัตว์น้ำก็คือ สถานที่ที่เหล่าสัตว์น้ำตัวเล็กๆ อย่างพวกลูกปลา